Julia, een kranig bloemendametje dat nu 87 jaar op de teller heeft, toonde mij verleden jaar haar ‘kermisblommen’. Huhhh??? Ik hoorde het in Keulen donderen, want de bloemen die ze aanwees, waren in mijn ogen en hoofd PHLOXEN.  Haar uitleg was dat deze planten altijd bloeien rond Ruislée kermis, dus rond 15 augustus, en dus op z’n Ruiseleeds gedoopt werden met de naam ‘kermisblommen’. Ach zo, dat was dus wel een aanvaardbare goed gevonden naam.

De PHLOX of de VLAMBLOEM brengt je tuin in vuur en vlam met haar zachtroze, felroze, rode, witte, lila, of paarse uitvoering. Keuze genoeg. Wat opzoekingswerk zegt dat de naam Phlox uit het Grieks komt en dat het ‘vlam’ betekent, wat verwijst naar de kleurrijke, vuurachtige bloemen van de plant. Je bent er fan van of je bent het niet.

Deze vaste planten worden nogal hoog  : 60 à 100 cm, staan meestal in de klassieke boerentuin, overleven zowel vochtige dagen als erg koude dagen maar bij veel zon en te warme dagen zijn ze wel rap uitgebloeid. Ze zijn met weinig  tevreden als ze maar jaarlijks wat mest krijgen. Maar als je witte vlekken ziet verschijnen op het blad, dan hebben ze last van meeldauw, dat is een minpuntje. Als je een deel van de plant kortwiekt half mei, dan bekom je een verlengde bloeitijd in augustus, september én oktober.

Om in schoonheid te eindigen, nog dit weetje : sommige Michelin sterren chefs verwerken de bloem in gerechten, want de geur is erg aromatisch en sommigen zijn eetbaar. Een salade, ijsje of ander dessert, versierd met deze bloemen, is een lust voor het oog. Wie zegt daar nu nee tegen?

Linda Herman